Ρέντγκεν, Βίλχελμ Κόνραντ

(Rφntgen, Λένεπ, Ρηνανία 1845 – Μόναχο 1923). Γερμανός φυσικός. Τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Άπελντοορν της Ολλανδίας, όπου είχε καταφύγει η οικογένειά του μετά τις εξεγέρσεις του 1848· κατόπιν σπούδασε στο πολυτεχνείο της Ζυρίχης, από όπου έλαβε (1868) πτυχίο φυσικών επιστημών. Υπήρξε βοηθός καθηγητού στη Ζυρίχη, στο Βίρτσμπουργκ και στο Στρασβούργο· το 1879 έγινε καθηγητής και διευθυντής του ινστιτούτου φυσικής στο Γκίσεν και ακολούθως κλήθηκε από το πανεπιστήμιο του Βίρτσμπουργκ και τελικά του Μονάχου, όπου παρέμεινε ώσπου συνταξιοδοτήθηκε, το 1920. Στο Βίρτσμπουργκ, κατά τη διάρκεια πειραμάτων επί αραιωμένων αερίων (θέμα που εκείνη της εποχή υπήρξε αντικείμενο μελέτης πολλών φυσικών, μεταξύ των οποίων ο Κρουξ και ο Λέναρντ), ο Ρ. παρατήρησε τον φθορισμό μιας πλάκας με άλας κυανιούχου βαριολευκόχρυσου που βρισκόταν τυχαία εκεί κοντά. Συνεχίζοντας τις έρευνες πέτυχε να επιβεβαιώσει την ύπαρξη μιας πολύ διεισδυτικής ακτινοβολίας νέου τύπου, που πήρε το όνομα ακτίνες X ή ακτίνες Ρέντγκεν. Η ανακάλυψη του Ρ., το 1895, υπήρξε η πρώτη ένδειξη ότι οι ακτινοβολίες είναι ένα φαινόμενο ατομικό. Για την ανακάλυψή του αυτή έλαβε το 1901 το πρώτο βραβείο Νόμπελ για τη φυσική. Ο Ρ. πραγματοποίησε πολυάριθμες άλλες έρευνες, με αντικείμενο την ελαστικότητα, τα τριχοειδή φαινόμενα, τη θερμική αγωγιμότητα των κρυστάλλων, τον πιεζοηλεκτρισμό και την ηλεκτρομαγνητική περιστροφή του πολωμένου φωτός.